ಅಂದು ಮನದೊಳು ತಂಗಿ
ಎನ್ನ ಬೆಳದಿಂಗಳ ಮಲ್ಲಿ
ಚೆಂದುಟಿಯ ನಗೆ ಬೀರಿ
ತಿಂಗಳಾದಂತೆ ಕಳೆದಳು
ಗೆಳೆಯನೆಂದು ಮೆರೆದಳು
ಇಂದು ಬವಣೆಗಳ ತುಂಬಿ
ಕಂಬನಿಯ ತರುವಲ್ಲಿ
ಹುಸಿನಗೆಯ ಚೀರಿ
ಮರೆಯಾದಳು, ತಾರೆ
ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಮಿನುಗಿ ಮರೆಯಾದಳು
ಇದ್ದ ದಿನಗಳ ತುಂಬ
ಹಬ್ಬಗಳ ತಲೆದಿಂಬು
ನಂಬಲಾಗದ ಹಾಗೆ ಹೋದವಳು ದೂರ
ಕತ್ತಲಲ್ಲಿಯೇ ಮುಳುಗಿ ಹುಡುಕುತಿದೆ ಈ ಹೃದಯ
ಬೆಳಕ ಹಿಡಿಯುವಳೆಲ್ಲೋ ಬಹುಬೇಗ ಬಾರಾ
ನಗ್ನ ಬದುಕಿಗೂ ಉಡುಪು
ತೊಡಲು ಹೊರಟವ ನಾನು
ಭಗ್ನ ಪ್ರೇಮಿಯ ಹಾಗೆ, ಈ ಮಂಕುತಿಮ್ಮ
ಮಗ್ನನಾದೊಡೇನು ಪ್ರೇಮದೊಳು ನಾನು
ತಿಳಿಯದನು ತಿಳಿಸುತಲಿ ತಾ ಪರಬ್ರಹ್ಮ .
