ಪಾಪಿಯಂತೆ

ಯಾವ ಜನುಮದ ಹೊರೆಯೋ ಕಾಣೆ

ನನ್ನ ಬದುಕು ಹಳಸಿದೆ

ಯಾರ ಶಾಪದ ಫಲವೋ ಕಾಣೆ

ಇಂಚು ಇಂಚಲೂ ಹಿಂಡಿದೆ

ಮುಖದ ಕಳೆಯು ಇಲ್ಲವಾಗಿದೆ

ಮಂಕು ಉಂಡು ಮೆರೆದಿದೆ

ಎಲ್ಲ ಕಡೆಯೂ ನಾನೇ ಕೊನೆಯೂ

ಎದೆಯ ಕೆಚ್ಚು ಸವೆದಿದೆ

ವಿಧಿಯ ಆಟಕೆ ಕೊನೆಯೇಯಿಲ್ಲವೇ

ತನ್ನಿಚ್ಚೆಯಂತೆ ನಡೆಸಿದೆ

ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ನೋವನುಂಡು

ಬಾಧೆ ತಾಳದೆ ಮರುಗಿದೆ

ಓದಲಿರುವ ವಿದ್ಯೆ ಹತ್ತದೆ

ಬುದ್ದಿ ಕುರುಡು ಹಾಗಿದೆ

ನನಗೆ ತಿಳಿಯದು ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ?

ಮುಂದೆ ತೋಚದ ಹಾಗಿದೆ

ದೇವರಂತಹ ತಂದೆ-ತಾಯಿಯು

ಕೊರಗುತಿಹರು ಮನದಲಿ

ಕಣ್ಣ ಒರಸು ಹರಿಸುತಿಹರು

ಮನದ ಮೌನದ ತಳದಲಿ

ಏನು ಕೇಳಲಿ ದೇವರೆಡೆಗೆ

ತೊಡೆದು ಹಾಕು ಎನ್ನಲೇ?

ನೋವನಿಟ್ಟು ನಗುವ ಬದಲು

ಮಣ್ಣ ಬಿಟ್ಟು ಕರೆಯಿರೆ..